Anila (Priana) Prifti

  Ne foto- Musaen Zeneli           ANILA PRIFTI  Musaen Zenelin nuk e njihnin në Velipojë. Edhe ata që e punësuan një ditë më parë e thërrisnin, Jetim!  Nga Bahçallëku i Shkodrës 20 vjeçari me njohuri fillestari në kuzhinë, u shpërngul në hotelin e vëllezërve Gocaj. Do të punonte e mësonte! Do të shtrihej për të fjetur i fundit; pas pushuesve dhe pas pronarëve. Zgjuar me ëndrrën e të riut; një ditë do të vijë edhe për të; ishte i pari që u buzëqeshi mysafirëve të natës. Për Musaenin, të cilit as emrin shkurt nuk ia mësuam, ishte fundi i ditës së parë në punë. Dhe ashtu siç e do çdo lloj zakoni në moshë dhe në vendin tij, duhej t'iu buzëqeshte të gjithëve. Akoma nuk e kishte mësuar se burrat e natës dikur ishin miq me të zotët e lokalit ku u punësua. As i njohu, por nxitoi ty tregonte të ‘vetëve’: Po vijnë njerëz!    Ishin vëllezërit Ferracaku, pas shpinës së tyre, nipi i vogël. Edhe ai si Musaeni pranë ‘të vetëve” për një të ardhme. Ferracakë e Gocaj, burra e pronarë përballë po lu

                                    Anila Prifti       Dan Hutra është një përdhunues dhe vrasës i dënuar, viktima të preferuara të të cilit janë gra të reja. Seria e krimeve sa çnjerëzore, aq dhe revoltuese, është një përrallë tragjike e nisur në rininë e tij. Erdhi nga një fshat i Kukësit që ai donte, mbase me fëmijëri të mbushur me abuzime, për të cilat nuk ka folur. Është gjithashtu një përrallë e këtij njeriu, që ndoshta i nxitur nga fantazitë seksualisht të dhunshme, përdhunoi një familjare, vrau 3 gra të reja dhe plagosi tre të tjera. Dhe së fundi, është një përrallë tragjike e një sistemi gjyqësor i mbushur me papërsosmëri në përgjegjësinë e tij për të vendosur jetën ose vdekjen. Në krimet e rrëfyera, ‘doja të vrisja burrat në shtëpi, por nuk i gjeta’, edhe kriminelët me të mëdhenj bëjnë një përjashtim nga rregulli dhe Hutra u duket i pështirë Dan Hutra mua më frikësoi, por nuk më befasoi. Në pritje të arrestimit, dikë tjetër mendoja viktimë të radhës. Ndoshta atë të ngjashme m

https://www.youtube.com/watch?v=foXX-KUrjXo Në Ditën Ndërkombëtare të Verifikimit të Fakteve, me motivacionin për respektim të faktit dhe të vërtetës në gazetari, Anila Prifti, gazetarja e Report Tv, është nderuar me çmimin e parë ‘Fatos Baxhaku’ për gazetarinë. Vlerësimi i është dhënë nga Qendra ‘Faktoje’ dhe mban emrin e Fatos Baxhakut, që ishte shembulli i gazetarit me integritet dhe me parimet e një gazetarie cilësore. Në një aktivitet të zhvilluar në Hotel Rogner, në konferencën e titulluar ‘Mos u rrej’, si një mesazh edhe në këtë 1 prill, drejtuesja e ‘Faktoje’ Klodjana Kapo ka vlerësuar gazetaren e Report Tv për profesionalizmin dhe vërtetësinë e lajmeve. E emocionuar për këtë vlerësim tjetër të rëndësishme në një karrierë të gjatë, gazetarja Anila Prifti kishte një mesazh për të gjithë kolegët e saj, në veçanti ata që rishtazi i janë bashkuar këtij misioni të vështirë, sidomos në një vend si ky i yni.  “Prej shumë vitesh, njerëzit besojnë fort se një gazetar në vendin tonë nuk

FORCIMI I GAZETARISË FACT-CHECKING ANILA PRIFTI Në Himarë, perlën turistike të jugut ku llogariten të pushojnë rreth 80 mijë turistë, gjatë sezonit veror qyteti gjendet me grumbuj mbeturinash kudo.  Në nëtor 2021 ose gjashtë vite pas premtimit se Himara do kthehej në shembull të mirëmbajtjes mjedisore, kryeministri Rama pranoi se situata mbetet problematike. Ekspertët sugjerojnë si zgjidhje të kësaj krize të përsëritur me mbetjet, ndarjen e tyre në burim dhe riciklimin. Bashkia e Himarës pranon se i mungojnë të ardhurat e mjaftueshme financiare, ndërkohë që dërgimi i mbetjeve në landfillimin e Bajkajt rezultoi të mos ishte zgjidhje për këtë situatë.   —- “Qëllimi i parë është që të pastrohen të gjitha vatrat e infektuara nga vendgrumbullimet pa asnjë standard dhe nga plehrat e mbledhura kuturu nëpër vite dhe pastaj të garantohet që i gjithë sistemi i mbledhjes në gjithë njësitë vendore në Himarë, në Sarandë dhe në Konispol të funksionojë, në mënyrë që ky investim të kthehet në shembull

  Anila PRIFTI     Perparim Rama qe mundi Kurtin Kosovarët besojnë se zbriti me “parashutë”. Me këtë duan të thonë se ishte befasia më e madhe.   Por Përparim Rama, i cili do të drejtojë Prishtinën për 4 vitet e ardhshme, nuk ishte zbulim i rastësishëm. Lobimet për të nisën herët, prisnin vetëm mundësinë. LDK u pa e përshtatshme. Fjala ishte për t’i dhënë imazh tjetër partisë, pas disfatave vitet e fundit, një kohë e artë për arkitektin.   Lumir Abdixhiku kryetari i LDK, pas një vizite në Londër, kthehet në Prishtinë me emrin e Përparim Ramës për kandidat në zgjdhjet vendore. “Në fillim askush nuk verejti, dhe pak kush besonte në fitoren e tij”, tregon një gazetar me emër në Prishtinë.  Vetë Rama afroi rreth vetes në fushatë, të njohurit e tij në LDK por jo të konsumuar politikisht. Më shumë teknicienë, një prej tyre shefi i Shtabit Alban Zogaj, ekonomist i zoti.  “Ai nuk ka pranuar asnjëherë të jetë pjesë e LDK, dhe as ka folur në emër të partisë. Ka premtuar një Prishtinë sipas ide

  Anila Prifti Nuk të servirin para ndonjë pjatë dhe ti bënë ‘auuu’. Fundja, askund në Shqipëri nuk di të gatuaj shijen tënde. Ashtu edhe në Voskopojë, ushqimi nuk është surprizë. Por atje ka oksigjen! Në poliklinikë nuk ka asnjë njeri që ankohet, apo që kërkon ndihmë.  21 km larg Korçës, 185 km larg Tiranës, dikur më 1760 Voskopoja ishte qytetërim me akademi dhe biblioteka. Sot një furgon  shkon e vjen nga fshati dhe bileta kushton pak.  Me taksi të duhen 14 euro. Shumë për një udhëtim, nëse shoferi bisedon në Skype me familjen për komshiun.  Kur  ti ankohesh për pakujdesi në levizje, të përgjigjet butë në dialektin lindor: Ajo (gruaja) nuk e di se ku jam unë; medemek unë duhet të flas patjetër me të. Në fillim nuk e kupton, por më pas ndjen nënshtrimin e rrethanave.  Por atje ka gurë të bukur, kalldrëm dhe mure!   Kolegu im nga Spanja ka lexuar shumë në google për Voskopojën. Dhe me një sinqeritet naiv i kërkon ato. Është gati të ecë natë e ditë të zbulojë fshatin e djegur 3 apo 4

 Une bija Nga dita kur ike, më duhet të bëjë gjysmën e gjerave, ato më pak të bukura, më pak të vërteta. Bëjë gjumë më shumë e shoh më pak endrra që nuk më shërbejnë as si pasqyrë për realitetin tim e as më sinjalizojnë për cfarë do të më ndodhë në të ardhmen, por janë kujtime të harruara që vijnë nga pjesë të largëta të trurit, kushedi sepse. Në të shumtën e neteve të takoj ty; diku të prek e besoj se jam zgjuar, diku ikën e të ndjek nga pas. Kërkoj në atë lloj bote pak gjë të jetë e vertetë. Që kur të zgjohem bashkë të ecim deri në rrugën sipër, ti duke më kujtuar të kem kujdes, si lepurit në strofullën e ujqërve.  Një natë gjysmë zgjuar më dëgjove duke tu lutur dhe prita deri në mëngjes. Nuk pati mrekulli, as kur mbylla derën duke besuar në kthim do të gjej aty. Në mos ty, hijen tënde që nuk di pse herë   vjen fshehurazi kur unë nuk kam më frikë. Në fund të fundit pse duhet të pyesim dhe të kërkojmë përgjigje për cfarë s'kuptojmë?!  Thonë që nëna nuk e braktis kurrë fëmijë